อวิ๋นเจียว ยอดเชฟยืนหนึ่ง!

 

คำโปรย- อวิ๋นเจียว ยอดเชฟยืนหนึ่ง! ปลูกผักค้าขายได้ ทำอาหารอบขนมเป็น! By กุมตะวัน

อวิ๋นเจียวที่ย้อนเวลาทะลุมิติมาแบบงงๆ ฝันอยากจะใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ ปลูกผักเพาะเห็ด ทำอาหาร อบขนมไปตามประสา ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสุขสบายสุขสงบเรียบง่ายแล้วแก่ตาย แต่...นางบังเอิญเก็บสัตว์อสูรขนสีเงินกับดาวมรณะเย็นชา ไร้ใจที่สังหารคนได้ตาไม่กะพริบได้!

+++

“คะ…คุณชาย ท่านคงไม่ได้คิดจะใช้กำลังข่มเหงรังแกบังคับข้าให้เป็นอนุหรือสาวใช้อุ่นเตียงให้หรอกนะ”

โอวหยางหย่งเล่อกวาดสายตามองผักกาดเน่า ถั่วงอกน้อยเหี่ยวแห้งไม่ทันโตตรงหน้าด้วยสายตาดูแคลนแล้วแค่นเสียงฮึอย่างเย็นชา

“ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาเสียบ้าง ต่อให้ถั่วงอกน้อยเหี่ยวแห้งเช่นเจ้าอยากจะทำมิดีมิร้ายคุณชายเช่นข้า ใช่จะทำได้ง่ายๆ มีแค่หมูอัปลักษณ์โง่เง่าที่จะกินผักกาดเน่าเช่นเจ้า”

+++

“บุญคุณช่วยชีวิตนางเลยบีบบังคับให้ท่านใช้ร่างกายตอบแทน แต่งนางเข้าบ้านหรือ”

แววกังวลและตื่นตระหนกปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาครู่หนึ่งก่อนจะเลือนหายไป

“หาใช่ไม่”

“อ้อ! เป็นท่านเองที่ซาบซึ้งใจเลยแล่นเอาตัวไปตอบแทนบุญคุณนาง เหอะๆ บุรุษสามวันจากนารีเป็นอื่น” อวิ๋นเจียวก้มหน้าพูดกับพุงน้อยๆ “เปาเป้ย เจ้าก้อนแป้งซาลาเปาน้อย ท่านแม่จะไม่ทนจะพาเจ้าออกไปหาท่านพ่อคนใหม่ดีหรือไม่”

เปาเป้ย เจ้าก้อนแป้งซาลาเปาน้อย เด็กหรือ? เขากำลังจะมีลูกใช่หรือไม่? 

“เจียวเจียว เจ้าหมายความว่าอย่างไร ท่านพ่อคนใหม่คือผู้ใด อวิ๋นหนานใช่หรือไม่” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหึงหวง

“ใช่ เขาจิตใจดีและเป็นสุภาพบุรุษ” พูดยั่วยุให้เขาหึงหวงอารมณ์เสีย

เหอะๆ อยู่เฉยๆ เหมือนคนไร้ค่า แหย่ให้หึงหวงเล่นดีกว่า ‘สนุกดี’

“อ้อ! ชอบมัน” กัดฟันพูด

“ใช่ บุรุษคนใดก็ดีกว่าท่านทั้งนั้น!”  ถ้านางไม่มีความสุข เขาก็อย่าหวังจะได้อยู่ดีมีสุข

                                                 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558© ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือคัดลอก ทำสำเนาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของหนังสือนี้นำไปเผยแพร่ด้วยรูปแบบและวิธีการอื่นใดก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ประพันธ์ หากผู้ใดฝ่าฝืนจะถูกดำเนินที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

EBOOK ที่นี่ > https://bit.ly/3Q8LJi0